(உண்மைக் கதை என்பதால் பெயர்கள், ஊர், நிறுவனங்களின் பெயர்களை சொல்ல விரும்பவில்லை)
நான் எங்கள் ஊரில் ஒரு பிரபலமான நகைக் கடையில் 10 வருஷங்களாக வேலை செய்கிறேன். என் பொறுப்பு சி.சி.டீ.வீ கேமராவில் கடையை கண்காணிப்பது. இந்த பொறுப்பில் மொத்தம் 4 பேர் வேலை செய்கிறோம். காலை 10 மணிக்கு கடை திறந்தவுடன் ஆரம்பித்து 4 மணி வரை ஒரு ஷிப்ட்டில் இரண்டு பேரும், 4 மணியிலிருந்து இரவு 10 மணிக்கு கடை மூடும் வரைக்கும் ஒரு ஷிப்ட்டில் இரண்டு பேரும் சி.சி.டீ.வீ செக்யூரிட்டி ரூமில் இருப்போம். ஷோ-ரூமில் நகைகளை எடுத்து காட்டும் ஆட்களுக்கும் இதே ஷிப்ட் தான். சி.சி.டீ.வீ ரூமில் ஒரே ஷிப்ட்டில் இரண்டு பேர் இருப்பதற்கு காரணம், ஒருவர் சாப்பிடும்போது இன்னொருவர் கண்காணிக்க வேண்டும். மேலும் ஒருவர் லீவு எடுத்தாலும் ஒருவராவது கண்காணிப்பில் இருக்க வேண்டும். நான் இரவு ஷிப்ட்டில் தான் வேலை செய்கிறேன். காலையில் ஓய்வு தான்.
எங்கள் கடையில் ஒவ்வொரு நாளும் இரவு 10 மணிக்கு கடை மூடும் போது முதலாளி கணக்கு பார்த்து எல்லா நகைகளும் சரியாக இருக்கிறதா என்று பார்ப்பார். அதற்கு அப்புறம் தான் நாங்களும் ஷோ-ரூமில் இருக்கிறவர்களும் வீட்டுக்கு போக முடியும். எங்கள் முதலாளி ரொம்ப கண்டிப்பானவர். ஷோ-ரூமில் ஒவ்வொரு ஆளும் தனியாக கணக்கு காட்ட வேண்டும். யாருடைய கணக்காவது குறைந்தால், முதலாளி அவர்களை மட்டும் பிடித்து வைத்து 1 மணி ஆனாலும் கணக்கை சரி செய்துதான் அனுப்புவார். இது வரை சரியாக பதில் சொல்லாதவர்கள் மூன்று பேரை போலீசில் பிடித்து கொடுத்திருக்கிறார். காணாமல் போன நகைகளால் அவருக்கு நஷ்டம் எதுவும் வராது; இன்சூரன்ஸில் பணம் வாங்கி விடுவார். ஆனால் தன்னிடம் வேலை செய்பவர்கள் ஒழுங்காக இருக்க வேண்டும் என்று விரும்புவார். பொய், திருட்டு என்றால் கொஞ்சமும் பிடிக்காது. அதனால் எல்லாரும் அவர் மீது பயந்து, ஒழுங்காக வேலை செய்வார்கள்.
சி.சி.டீ.வீ ரூமில் வேலை செய்யும் எங்களுக்கும் ஷோ-ரூமில் இருப்பவர்களுக்கும் பெரிதாக தொடர்பு கிடையாது. ஆனால் நாங்கள் அவர்கள் அனைவரையும் கேமராவில் பார்த்துக்கொண்டே இருப்போம். அவர்களின் பெயர்கள் எங்களுக்குத் தெரியாது; ஆனால் முகங்கள் நன்றாகத் தெரியும். ஆறு மாதங்களுக்கு முன், எங்கள் கடையில் புதிதாக ஒரு பெண் வேலைக்கு சேர்ந்தாள். அவளும் 4 மணி ஷிப்ட் தான். பால் வண்ணம்; அவ்வளவு அழகு. அவளை தினமும் நான் சி.சி.டீ.வீயில் பார்த்து ரசித்துக்கொண்டிருந்தேன். ஆனால் அவள் பெயர் என்ன, திருமணமாகி விட்டதா எதுவுமே எனக்கு தெரியாது. பார்ப்பதற்கு திருமணமாகாத சின்ன பெண் போல தான் இருந்தாள். ஷோ-ரூமில் வேலை செய்யும் எனக்கு தெரிந்த ஒரு பெரியவரிடம் அவளைப் பற்றி கேட்டேன். அவர் ஒரு ஆல்-இந்தியா ரேடியோ. பேச ஆள் கிடைத்தால் போதும் ஒரு மணி நேரம் பேசுவார். கடையில் புதிதாக சேர்ந்திருக்கும் பெண் யார் என்று தான் கேட்டேன். மனுஷன் அவளுடைய பெயர், குடும்பம் முதலியவை பற்றி புட்டு புட்டு வைத்தார். அவள் ஒரு மிடில்-கிளாஸ் பேமிலி என்றும் ஒரு சற்றே பிரபலமான கல்லூரியில் பி.காம். படிக்கிறாள் என்றும் சொன்னார். தன்னுடைய கை சிலவிற்காக கடையில் வேலை செய்வதாக சொன்னார். அவளுக்கு திருமணமாகவில்லை என்றும் சொன்னார். அதனால் அவள் மேல் எனக்கு காதல் வந்தது.
ஒரு நாள் இரவு ஷிப்ட் முடித்து போகும்போது, அவளை முதல் முறை நேரில் பார்த்தேன். கேமராவிலேயே அழகாய்த் தெரிந்தவள், நேரில் தேவலோக கன்னி போல் இருந்தாள். சிரியதாய் இருந்தாலும் எடுப்பான முலைகள், பெரிய சூத்து, ஒல்லியான இடுப்பு; ஆஹா! எனக்கு பார்த்த உடனே ஏதோ செய்தது. சுன்னி விறைத்தது. வீட்டுக்குப் போய் அவளை நினைத்து கை அடித்துவிட்டு படுத்தேன். அன்று முதல் காதல் காமமாய் மாறியது. பிறகு, தினமும் அவள் என் கனவுகளில் வருவாள்; அம்மணமாக, அழகாக. என் உடல் முழுவதும் முத்தம் கொடுத்து, என் சுன்னியை சப்பி, அவள் கூதியில் ஓழ் வாங்கி என்னை ஆனந்தப்படுத்துவாள். காலை எழுந்திருக்கும்போது என் லுங்கி பூராவும் கஞ்சி இருக்கும். இந்த கனவு ஒரு நாள் பலிக்காத என்று நான் ஏங்கிக்கொண்டிருந்தேன். அதற்கான சந்தர்ப்பமும் வந்தது.
ஒரு நாள் இரவு ஷிப்ட் முடியும் நேரம். முதலாளி கணக்கு பார்த்துக்கொண்டிருந்தார். என்னுடன் வேலை செய்யும் இன்னொருவனுக்கு அன்று குழந்தை பிறந்ததால், 8 மணிக்கே வீட்டுக்குச் சென்றுவிட்டான். சி.சி.டீ.வீ ரூமில் நான் மட்டும் தனியாக கண்காணித்துக் கொண்டிருந்தேன். முதலாளி அந்த பெண்ணின் கணக்கை சரி பார்த்துவிட்டு, அடுத்த ஆளுடைய கணக்கை பார்க்க ஆரம்பித்தார். அப்போது அவள் சட்டென்று ஒரு மோதிரத்தை அவள் பாக்கெட்டுக்குள் போட்டுக்கொண்டாள். 10 வருடங்களாக சி.சி.டீ.வீ பார்த்த என் கழுகு கண்கள் அதை பளிச்சென்று கவனித்துவிட்டது. நான் ஆசை பட்ட பெண் இப்படி செய்ததில் ஒரு நிமிஷம் நான் அதிர்ந்து போனேன். அவள் மாட்டினால் சிறைக்கு சென்றுவிடுவாள்; பிறகு அவளை ஓக்கும் வாய்ப்பு ஒருபோதும் கிடைக்காது. அப்போது எனக்கு ஒரு யோசனை தோன்றியது. முதலாளி ஏற்கனவே அவள் கணக்கை பார்த்துவிட்டதால், அவள் மாட்ட வாய்ப்பே இல்லை. இதோடு அடுத்த நாள் கணக்கு பார்க்கும்போதுதான் மோதிரம் காணாமல் போனது தெரியும். அதற்குள் மோதிரத்தை திருப்பி வைத்துவிட்டால், யாருக்கும் தெரியாது. செம சந்தோஷத்தில், அவள் திருடிய வீடியோவை என் செல் போனில் காப்பி செய்து கொண்டேன்.
மறுநாள் காலை அவள் படிக்கும் கல்லூரிக்கு காலை 8.15 மணிக்கே சென்று கேட் அருகே நின்றுகொண்டேன். ஒரு அரை மணி நேரம் காத்திருந்த பின் அவள் மஞ்சள் நிற சுடிதாரும் பிங்க் நிற பேண்ட், துப்பட்டா அணிந்துகொண்டு இரண்டு பெண்களுடன் பஸ்ஸில் வந்து இறங்கினாள். நான் அவளிடம் போய், நானும் அவள் வேலை செய்யும் நகை கடையில் சி.சி.டீ.வீ ரூமில் வேலை செய்வதாக சொன்னேன். அவளிடம் தனியாக பேச வேண்டும் என்று சொன்னேன். அவள் முகம் மாறியது. தன்னுடன் வந்த இரண்டு தோழிகளை முன்னே போக சொன்னாள். என்னை கொஞ்சம் தூரம் தள்ளி யாரும் கேக்காத மாறி கூட்டிட்டு போய் என்ன என்று கேட்டாள். நான் போனிலிருந்த வீடியோவை காட்டினேன். அவள் மோதிரத்தை பாக்கெட்டில் போடுவது தெளிவாக தெரிந்தது. அதைப் பார்த்து அவள் கண்கள் விரிந்தது. “நான் அங்க 10 வருஷமா வேலை செய்கிறேன். எனக்கு தெரிஞ்சி நம்ம முதலாளி ஏற்கனவே மூணு பேர போலீசில் பிடிச்சி கொடுத்திருக்கார். நீ வேற சின்ன பொண்ணு. ஜெயிலுக்கு போனா உன் வாழ்க்கையே அழிஞ்சிடும்” என்று லேசாக சிரித்துக்கொண்டே சொன்னேன்.
அவள் சட்டென்று அந்த வீடியோவை டெலீட் செய்தாள். நான் ஒரு நொடி அதிர்ந்துவிட்டேன். பின்னர் சிரிக்க ஆரம்பித்தேன். “ஏன் சிரிக்கறீங்க?” என்று அவள் சற்று பயந்து கேட்டாள். “இத டெலீட் பண்ணிட்டா? கடையில ஒரிஜினல் இருக்கு அத என்ன பண்ணுவ? நான் பாஸ்வர்ட் போட்டாதான் எடுக்க முடியும்” என்று சொன்னேன். அவள் பயந்துவிட்டாள். “அண்ணா என்ன விட்டுடுங்கண்ணா ப்ளீஸ்! புதுசா ஒரு ஒன்-ப்ளஸ் போன் வந்துருக்கு அத வாங்க தான் எடுத்தேன். தயவு செஞ்சி அந்த வீடியோவ டெலீட் பண்ணிடுங்க” என்று கெஞ்ச ஆரம்பித்தாள். “நான் அப்படி செஞ்சா எனக்கு என்ன லாபம்?” என்று கேட்டேன். அவள் கொஞ்சம் யோசித்துவிட்டு, “என் கிட்ட ஆயிரத்தி ஐநூறு ரூபா தான் இருக்கு. இத வாங்கிட்டு என்ன விட்டுடுங்க ப்ளீஸ்” என்று கதறினாள். “உன் எதிர்காலத்துக்கு வெறும் ஆயிரத்தி ஐநூறு தான் மதிப்பா?” என்று நக்கலாக கேட்டேன்.
அவள் உடனே, “இந்த மோதிரத்தை வேணும்னாலும் நீங்களே வெச்சிக்கோங்க அண்ணா. என்ன விட்டுடுங்க ப்ளீஸ்” என்று சொன்னாள்; கண்களில் நீர் தேம்ப ஆரம்பித்தது. “அடி திருட்டு முண்ட! அந்த மோதிரத்தை நீயே வெச்சிக்கலாம் னு வேற நெனச்சிட்டு இருந்தியா, எனக்கு கொடுக்க? இன்னைக்கு ராத்திரி கணக்கு பாக்கறதுக்குள்ள அத திருப்பி வைக்கலனா நீ மாட்டிக்குவ” என்று புரியும்படி எடுத்து சொன்னேன். “இல்ல அண்ணா நான் இன்னைக்கு லீவு போட்டுட்டேன். நேத்து முதலாளி கணக்கு பாக்கும்போது எல்லாம் சரியா இருந்துச்சு. இன்னைக்கு கணக்கு பாக்கும்போது கொறஞ்சா இன்னைக்கு வேலைக்கு வந்தவங்க தான் மாட்டுவாங்க” என்று தன் திட்டத்தை விளக்கமாக சொன்னாள். ‘அடி பாவி! பாக்கறதுக்கு பாப்பா மாறி இருந்துட்டு ஹாலிவுட் படம் ரேஞ்சுக்கு பிளான் போட்ருக்கியே!’ என்று நினைத்துக்கொண்டே, “நீ செஞ்ச தப்புக்கு இன்னொருத்தன ஜெயிலுக்கு அனுப்ப போற. என்ன ஒரு உயர்ந்த எண்ணம்!” என்று நக்கலாக சொன்னேன். நான் என்னவோ உத்தமன் போல; நானே பிளாக்மெயில் பண்ணி இவளை போட வந்திருக்கிறேன். சரி அது எதுக்கு இப்போது. கதையை தொடருவோம்.
“அதெல்லாம் போகட்டும். நம்ம கதைக்கு வருவோம். நீ திருடன விஷயத்த வெளிய சொல்லாம இருந்தா எனக்கு என்ன செய்வ?” என்று மீண்டும் கேட்டேன். அவள் அழுதுகொண்டே கையெடுத்து கும்பிட்டு, “ஒரு பத்து நாள் டைம் கொடுங்க அண்ணா. எப்படியாவது பத்தாயிரம் ரூபா ஏற்பாடு பண்ணி தரேன். ப்ளீஸ்!” என்றாள். என்னடா இவள் புரிந்துகொள்ளவில்லையே என்று நொந்து, நானே வெளிப்படையாக கேட்டுவிட்டேன் “மொதல்ல என்ன அண்ணா னு கூப்பிடறத நிறுத்து. எனக்கு காசெல்லாம் வேணாம்; நீ தான் வேணும்” என்று சொல்லி, அவள் தோள்பட்டையை தடவினேன். அவள் கோபப்பட்டு, என் கையை உதறிவிட்டாள். “ச்சீ நீயெல்லாம் ஒரு மனிஷனா?” என்று கத்தினாள். “உன்ன மாறி அம்சமா ஒரு பொண்ண பாத்தா எந்த மனிஷனுக்கும் மூடு வரும். திருடினது உன் தப்பு. நீ திருடலனா இது எதுவுமே நடக்காது” என்று கவுண்டர் கொடுத்தேன். அவள் எதுவும் பேசாமல் மெளனமாக இருந்தாள்.
“நல்லா யோசிச்சிக்கோ. இன்னைக்கு ஒரு நாள் என் கூட இருந்தினா உன் வாழ்க்க பூரா நிம்மதியா இருக்கலாம். இல்லனா ஜெயில்ல கலி திங்கணும். திருட்டு கேஸ்க்கு 2-3 வருஷம் தான். ஆனா நீ வெளிய வந்தா எவனும் வேல தர மாட்டான். ஒன்னு பிச்ச எடுக்கணும் இல்ல விபச்சாரம் பண்ணனும். டெய்லி எவனோ ஒருத்தன் கூட படுக்கறதைவிட ஒரு நாள் என் கூட படுக்கறது மேல்” என்று அவளை பயமுறுத்தினேன். அவள் என் காலில் விழுந்து அழ ஆரம்பித்தாள். “அண்ணா என்ன விட்டுடுங்க அண்ணா! ப்ளீஸ்!” என்று கதறினாள். வேதாளம் மீண்டும் முருங்கைமரம் ஏறியதை நினைத்து எனக்கு கோபம் வந்தது; அவள் முடியை பிடித்து மேலே தூக்கினேன். “அடியே! இன்னொரு தடவ அண்ணா னு சொன்ன அதுக்கே உன்ன மாட்டிவிட்டுடுவேன். ஏதோ பாவம் சின்ன பொண்ணாச்சே காப்பாத்தலாம்னு பாத்தா ஓவரா பண்ரியே! காதும் காதும் வெச்ச மாறி நாலு செவுத்துக்குள்ள நடக்கற விஷயம் யாருக்கு தெரியப்போகுது? வர்றதா இருந்தா வா இல்லனா ஜெயில்ல போய் எக்கேடாவது கெட்டு போ” என்று சொல்லிவிட்டு நான் வேகமாக நடக்க ஆரம்பித்தேன். அந்த யுக்தி வேலை செய்தது. அவள் என் பின்னால் ஓடி வந்து என் கையை பிடித்து நிறுத்தி “நீங்க சொன்னபடியே செய்யறேன். ப்ளீஸ் என்ன காட்டிக்கொடுக்காதீங்க” என்றாள். இன்னும் கொஞ்சம் கடுப்பு இருந்தாலும், ஒரு பக்கம் நினைத்த காரியம் நிறைவேறியதில் அளவுகடந்த மகிழ்ச்சி.
அவளை கூட்டிக்கொண்டு பைக்கில் ஏறினேன். “மதியம் காலேஜ் முடிஞ்சப்புறம் வீட்டுக்கு போவியா?” என்று கேட்டேன். “இல்ல காலேஜ்லயே சாப்டுட்டு நேரா கடைக்கு வந்துடுவேன்” என்று சொன்னாள். பைத்தியக்காரி! வீட்டுக்கு போவேன் என்று சொல்லியிருந்தால் சீக்கிரமே விட்டிருப்பேன்; இப்போது 4 மணி வரைக்கும் வெச்சு செய்யணும்னு முடிவு பண்ணிட்டேன். “சரி அந்த ஆயிரத்தி ஐநூறு ரூபாய கொடு” என்று கேட்டேன். அவள் ‘என்ன தான் அனுபவிக்க போற, இதையாவது விடேன்’ என்பது போல ஒரு பார்வை பார்த்தாள். “எனக்கு இல்ல ரூம் வாடகை” என்று விளக்கம் தந்தேன். “ரூம்லாம் வேண்டாம்; வெளிய தெரிஞ்சா அசிங்கமாயிடும்; உங்க வீட்டுக்கே போலாம்” என்றாள். “வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு போக நீ என்ன என் பொண்டாட்டியா? யார எங்க கூட்டிட்டு போகணும்னு எனக்கு தெரியும். இந்த விஷயத்துக்கெல்லாம் லாட்ஜ் தான் கரெக்ட். வாய மூடிட்டு காச கொடு; இல்லனா என்ன நடக்கும்னு திரும்ப மொதல்லேர்ந்து சொல்லனுமா?” என்று மிரட்டினேன். அவள் சோகமாக பேகிலிருந்து பணத்தை கொடுத்தாள்.
நான் வண்டியை கிளப்ப, “ஒரு காண்டம் வாங்கிக்கலாம் ப்ளீஸ்” என்றாள். “நல்ல விவரமாத்தான் இருக்க” என்று சொல்லிவிட்டு ஒரு மெடிக்கல் கடையில் வண்டியை நிறுத்தினேன். “என்ன பிளேவர் வேணும்?” அப்படினு கேட்டேன். அவள் ‘நான் உனக்கு என்ன டா பாவம் பண்ணினேன்? ஏன் டா என்ன டார்ச்சர் பண்ற?’ என்பது போல் ஒரு பார்வை பார்த்தாள். நான் எனக்கு பிடித்த ஸ்ட்ராபெர்ரி பிளேவர் வாங்கிக்கொண்டேன். முதலில் ஒன்று தான் வாங்கினேன்; பிறகு எதற்கும் தேவைப்படும் என்று 5 காண்டம் உள்ள நூறு ரூபாய் பாக்கெட் வாங்கிக்கொண்டேன். வண்டியை ஒரு லாட்ஜ்க்கு செலுத்தினேன். “அழுதுகிட்டே வராத. நான் உன்ன கடத்திட்டு வந்துட்டேனு நெனச்சு போலீசிற்கு போன் பண்ணிட போறான். நான் மாட்டினா உன்னையும் மாட்டிவிட்டுடுவேன். கண்ண தொட” என்று சொன்னேன். அவள் கண்களை துடைத்துக்கொண்டு, துப்பட்டாவை எடுத்து முகத்தை மூடிக்கொண்டாள். எங்களைப் பார்த்தவுடன் அந்த லாட்ஜில் ரூம் கொடுக்கவில்லை. இன்னும் 4-5 லாட்ஜ்களில் அலைந்து கடைசியாக ஒரு ஓயோ ரூமிற்கு சென்றபோது மணி 10 ஆகிவிட்டது.
நான் ஐந்து மணி நேரத்திற்கு ரூம் கேட்டேன். ‘கசமுசா செய்ய வர்ரவங்க 1 மணி நேரம் இல்ல 2 மணி நேரம் கேப்பாங்க. தங்க வர்ரவங்க 1 நாள், 2 நாள் கேப்பாங்க. இவன் என்ன அஞ்சு மணி நேரம் கேக்கறான்’ என்பது போல அந்த ரிசெப்ஷனிஸ்ட் என்னை ஒரு பார்வை பார்த்தான். “நாங்க பக்கத்து ஊர்லேருந்து வரோம். சாயந்தரம் ஒரு பங்ஷன். இப்போ தான் ட்ரெயின்ல வந்தோம். கொஞ்சம் நேரம் ரெஸ்ட் எடுக்கணும்” என்று ஒரு கதையை கட்டிவிட்டேன். அவன் நம்பினானா இல்லையா தெரியாது, என்னுடைய ஐ.டி. புரூப் கேட்டான். என் சொந்த ஊர் நான் கூறிய பக்கத்து ஊரு தான்; என் ஆதார் அட்டையில் அந்த அட்ரஸ் தான் உள்ளது. அதனால் நாங்கள் உள்ளூர் என்று அவன் தெரிந்துகொள்ளவில்லை. ஐ.டி.யை சரிபார்த்துவிட்டு, “ஒரு நாள் வாடகை முழுசா தான் சார் வாங்குவோம்; ஆயிரம் ரூபா. நீங்க வேணும்னா அஞ்சு மணி நேரம் கழிச்சி காலி பண்ணிக்கோங்க. ஓ.கே. வா?” என்று கேட்டான். என் பணமா போகிறது, சரி என்றேன். அவன் இரண்டாவது மாடியில் ஒரு ரூம் சாவியை எடுத்து கொடுத்தான். நான் அவளை அழைத்துக்கொண்டு ரூமிற்கு சென்று கதவை தாழ்ப்பாள் போட்டேன்.
அவள் தயங்கியபடி நின்றுகொண்டிருந்தாள். நான் அவள் முகத்தை பிடித்து ஒரு லிப்-லாக் அடித்தேன். அவள் என் பிடியிலிருந்து நழுவ பார்த்தாள்; ஆனால் நான் இழுத்து வெச்சு நல்லா ஆழமா முத்தம் கொடுத்தேன்.அப்புறம் அவள் துப்பட்டாவை உறுவி, சுடிதாரை கழட்டினேன்; உள்ளே ஒரு செக்ஸியான கருப்பு ப்ரா அணிந்திருந்தாள். அப்படியே அவளை கட்டிலில் தள்ளினேன். அவள் முகம், கழுத்து முழுவதும் முத்தம் கொடுத்தபடியே அவள் முலைகளை கைகளால் பிசைந்தேன். அவள் லேசாக அழ ஆரம்பித்தாள். நான் அதை பொருட்படுத்தாமல், அவள் வயிறு, தொப்புள் எல்லாம் நக்கினேன். பிறகு அவள் பேண்ட், ப்ரா, கருப்பு பேண்ட்டி எல்லாத்தையும் கழட்டி அவளை அம்மணமாக்கினேன். அவள் துப்பட்டாவை எடுத்து கட்டிலின் பின்புறத்தில் அவள் கைகளைக் கட்டினேன். “ஏன் கைய கட்டறீங்க?” என்று கொஞ்சம் பயத்தோடு கேட்டாள். “எனக்கு அப்போ தான் மூடு வரும்” என்று பதில் சொன்னேன். என்னுடைய டிரஸ் எல்லாத்தையும் கழட்டினேன்.
பிறகு அவள் முலைகள் மேல் உட்கார்ந்துகொண்டு, அவள் வாயருகே என் சுன்னியை நீட்டினேன். அவள் என்னை அண்ணாந்து பார்த்தாள். “வாய தோர” என்றேன். “வாயிலயா? வேண்டாம் ப்ளீஸ்! எனக்கு அருவருப்பா இருக்கு; என்ன விட்டுடுங்க” என்று அழுதவாறே சொன்னாள். நான், “இப்போ என் சுன்னிய ஊம்பலனா பின்னாடி ஏதோ ஒரு போலீஸ்காரன் சுன்னிய ஊம்ப வேண்டி இருக்கும். போலீஸ் ஸ்டேஷன்ல அரெஸ்ட் பண்ண எத்தன பொண்ணுங்கள ரேப் பண்ணி இருக்காங்க தெரியுமா?” என்று கொஞ்சம் கடுமையாக சொன்னேன். அவள் விசும்பிக்கொண்டே மெதுவாக வாயைத் திறந்தாள். நான் என் சுன்னியை உள்ளேவிட்டு, நன்றாக அவள் வாயை ஓத்தேன். “நல்லா சப்பி நக்கு டீ தேவிடியா!” என்றேன். அவளும் வேறு வழி இல்லாமல் என் சுன்னியை நன்றாக லாலிபாப் சப்புவதுபோல் சப்பினாள். இரண்டு நிமிடங்களில் அவள் வாய் முழுவதும் என் கஞ்சி வழிந்தது. அவள் மிகவும் அவமானப்பட்டு தலைகுனிந்தாள்.
அப்புறம் நான் அவள் கூதியை நக்க ஆரம்பித்தேன்;. நக்கிக்கொண்டே விரலால் நோண்டினேன். அவள் சுகத்தால் திமிறினாள். அவள் கூதியிலிருந்து மதன நீர் ஊற்றும்வரை நாக்கை நன்றாக உள்ளே விட்டு நக்கினேன். அப்புறம் காண்டமை மாட்டிக்கொண்டு அவளை ஓக்க ஆரம்பித்தேன். அவள் வலி தாங்க முடியாமல் கத்தினாள். சத்தம் வெளியே கேட்டால் பிரச்சனை என்று நான் அவள் வாயை பொத்திக்கொண்டு ஓத்தேன். பத்து நிமிஷம் ஓத்த பின், எனக்கு பரவசம் அடைந்து கஞ்சி ஒழுகியது. சோர்ந்துபோய் நான் அவள் பக்கத்தில் படுத்தேன். அவள் அழுதுகொண்டிருந்தாள். ஐந்து நிமிடம் ரெஸ்ட் எடுத்துவிட்டு, அந்த காண்டமை கழட்டி எறிந்துவிட்டு இன்னொரு காண்டமை மாட்டினேன். அவள் கொஞ்சம் ஷாக் ஆனாள்.
“ப்ளீஸ் போதும்; என்னை விட்டுடுங்க” என்று அழுதாள். “போதுமா இல்லையானு நான் தான் சொல்லணும். ஒரு தடவ போடறதுக்கா அஞ்சு மணி நேரம் ரூம் கேட்டேன். உன்ன எப்ப விடணும்னு எனக்கு தெரியும். நாலு மணிக்கு கடைக்கு போற வரைக்கும் நீ இங்க என் கூட தான் இருக்க. நான் உன்ன அனுப்பற வரைக்கும் என் சுன்னிய சப்ப மட்டும் தான் வாய தொறக்கணும்” என்று அதட்டலாக சொன்னேன். அவள் விதியை நொந்து, சத்தமில்லாமல் அழுதாள். நான் இரண்டாவது ரவுண்டை ஆரம்பித்தேன்; அவளை சுன்னி ஊம்ப வைத்து, அவள் கூதியை போட்டேன். ஏற்கனவே இரண்டு தடவை கஞ்சி ஒழுகியதால் சுன்னி காய்ந்து போய், இந்த முறை அரை மணி நேரம் ஓத்தேன். அவள் அவ்வப்போது வலியால் கத்தினாள். ஒரு வழியாக 11.30 மணிக்கு என் சுன்னி மீண்டும் கஞ்சி கக்கியது.
பிறகு என் உடைகளை அணிந்துகொண்டு அவள் கைகளை அவிழ்த்துவிட்டேன். “நான் போய் சாப்பாடு வாங்கிட்டு வரேன். சாப்பிட்டு திரும்ப கச்சேரி இருக்கு. இதான் சாக்குன்னு ஓடிடாத; வீடியோ ஞாபகம் இருக்கு இல்ல” என்று சொன்னேன். அவள் ஒன்றும் சொல்லாமல் கைகள் கட்டப்பட்டிருந்த மணிக்கட்டை தேய்த்துகொண்டிருந்தாள். காண்டம், ரூம் வாடகை போக மீதி இருந்த காசில் இரண்டு பிரியாணி பொட்டலங்கள் வாங்கினேன்; ஆயிரத்து ஐநூறு ரூபாயும் காலி. நான் திரும்பி லாட்ஜ்க்கு வந்தபோது, அவள் டிரஸ் போட்டுகொண்டு கட்டிலில் தலைகுனிந்து உட்கார்ந்திருந்தாள். “ஏன் அதுக்குள்ள டிரஸ் போட்ட? அதான் இன்னும் பாக்கி இருக்குனு சொன்னேன் இல்ல” என்று கேட்டேன். அவள் மெளனமாக இருந்தாள். நான் பிரியாணி பொட்டலங்களை பிரித்து, அவள் முன் ஒன்று வைத்தேன். நான் சாப்பிட ஆரம்பித்தேன்; அவள் அப்படியே உட்கார்ந்திருந்தாள். எனக்கு கொஞ்சம் பாவமாக தான் இருந்தது. அவளை ஓத்த எனக்கு கடும் பசி. அவ்வளவு ஓழ் வாங்கிய அவளுக்கு கண்டிப்பாக பசியாகத்தான் இருக்கும். “சாப்பிடு. இன்னும் வேல இருக்கு. தெம்பு வேணும் இல்ல” என்று சொன்னேன். அவள் ஒன்றும் சொல்லாமல் கண்களைத் துடைத்தாள். “சாப்பிடு இல்லனா போலீசில் சொல்லிடுவேன்” என்று மிரட்டி, கொஞ்சம் ஊட்டி, அவளை பாதி பிரியாணி சாப்பிட வைத்தேன். அதற்குள் மணி 1 ஆனது. இதற்கு மேல் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தால் வேலைக்கு ஆகாது; கிடைத்த வாய்ப்பை முழுதாக பயன்படுத்தவேண்டும் என்று பொட்டலங்களை மடித்தேன்.
மீண்டும் டிரெஸ்ஸை கழட்டி, காண்டமை மாட்டினேன். அவள் வாயையும் கூதியையும் பதம் பார்த்துவிட்டேன்; பாக்கி இருந்தது சூத்து மட்டும் தான். அவளை குப்புற படுக்க சொல்லி, அவள் மேல் படுத்துக்கொண்டு கழுத்தில் முத்தம் கொடுத்துக்கொண்டே சூத்தை ஓத்தேன். அவள் முதுகு இருக்கிறதே! ஆஹா! சும்மா வழவழனு டைல்ஸ் மாறி; அதை தடவி முத்தம் கொடுத்தேன். அரை மணி நேரம் கழித்து எனக்கு கை, கால்கள் நடுங்க பரவசம் வந்தது; ஆனால் கஞ்சி கொஞ்சம் கூட வரவில்லை; முழுவது தீர்ந்து விட்டது. எனக்கு ரொம்ப சோர்வாக இருந்தது. ஆனாலும் இன்னும் ஒரு ரவுண்ட் போடவேண்டும் என்று தோன்றியது. இப்போது என் சுன்னி ஒத்துழைக்கவில்லை; மொத்தமாக படுத்துவிட்டது. நான் சுன்னியை மீண்டும் கிளப்ப அவளை ஊம்ப சொன்னேன். அவளும் மண்டியிட்டு ஊம்பினாள். 15 நிமிடங்கள் பின் சுன்னி மெதுவாக தலைதூக்கியது. இப்போது அவளை குனிய வைத்து, டாகி ஸ்டைலில் மீண்டும் சூத்தை ஓத்தேன். இந்த முறை ஒரு மணி நேரம் வரை சுன்னி விறைப்பாக இருந்தது; உணர்ச்சியே இல்லை. அவளும் ஒரு மணி நேரம் ஓழ் வாங்கினாள். பிறகு எனக்கு வலிப்பு வருவதுபோல் உடல் முழுவதும் நடுங்கியது; அவ்வளவு சுகம். ஆனால் கஞ்சி வரவில்லை.
நான் மிகவும் சோர்ந்துவிட்டேன். ஒரு 10 நிமிடங்கள் எழுந்திருக்கவே முடியவில்லை. வேலைக்கு லீவு போட்டுவிட்டு வீட்டிற்கு போய் தூங்கிவிடலாமா என்று தோன்றியது. ஆனால் என்னுடன் வேலை செய்பவனுக்கு குழந்தை பிறந்திருந்ததால் அன்று முழுவதும் லீவு எடுத்துவிட்டான்; நான் ஒருவன் தான் சி.சி.டீ.வீ ரூமில் அன்று இருந்தேன்; கட்டாயம் லீவு போட முடியாது. அது மட்டுமில்லாமல் நான் லீவு போட்டால், இந்த திருட்டுத் தேவிடியா தப்பித்துவிடுவாள் ; வேறு யாரோ ஒருவன் மாட்டிக்கொள்வான். அதனால் கஷ்டப்பட்டு டிரெஸ்ஸை மாட்டிக்கொண்டு கிளம்பினேன். அவளும் டிரெஸ்ஸை போட்டாள். இருவரும் லாட்ஜிலிருந்து கிளம்பினோம். எனக்கு இரண்டு கால்களும் செம வலி. நடக்கவே கஷ்டமாக இருந்தது. அவளுக்கும் கால் தடுமாறியது. போய் பைக்கில் ஏறி, ஸ்டார்ட் செய்து செலுத்தினேன். போகும் வழியில் “ஒழுங்கா அந்த மோதிரத்தை திருப்பி வெச்சிடு. நான் சி.சி.டீ.வீ யில் பார்ப்பேன். இல்லனா புடிச்சி கொடுத்துடுவேன்” என்று அவளை எச்சரித்தேன். அவள் மெளனமாக வந்தாள்.
கடைக்கு இரண்டு தெருவிற்கு முன் அவளை இறக்கிவிட்டு நடந்து வர சொன்னேன்; நாங்கள் இருவரும் சேர்ந்து கடைக்கு போனால், தேவையில்லாமல் புரளிகள் கிளம்பும். நான் கடையை அடைந்தேன். நேராக சி.சி.டீ.வீ ரூமிற்கு போய் நாற்காலியில் ‘அப்பாடா’ என்று அமர்ந்தேன். ஐந்து நிமிடங்கள் கழித்து அவள் தள்ளாடிக்கொண்டு கடைக்குள் வருவதை நான் சி.சி.டீ.வீ யில் பார்த்தேன். அவள் வந்த உடனே மோதிரத்தை கவுண்டரில் எடுத்த இடத்திலேயே வைத்துவிட்டு ‘இதோ வைத்துவிட்டேன்; இனி என்னை விட்டுவிடு ப்ளீஸ்’ என்று சொல்வதுபோல சி.சி.டீ.வீ கேமராவை ஒரு பார்வை பார்த்தாள். எனக்கு பயங்கர கால் வலி; நான் நாற்காலியில் உட்கார்ந்திருந்தேன். ஆனால் அவளோ பாவம் கால் கடுக்க நின்றுகொண்டிருந்தாள்; அவ்வப்போது காலை பிடித்துக்கொண்டு லேசாக சுவற்றின்மீது சாய்ந்தாள். அவள் நெளிந்துகொண்டிருப்பதை பார்த்த முதலாளி கொஞ்ச நேரம் கழித்து அவளிடம் வந்து ஏதோ சொன்னார்; அவள் பதிலுக்கு ஏதோ சொன்னாள். பின்னர் முதலாளி அவளுடைய கணக்கை பார்த்து அவளை வீட்டுக்கு அனுப்பிவிட்டார். நான் 10 மணிக்கு ஷிப்ட் முடித்துவிட்டு வீட்டுக்கு போய் படுத்த உடனே மரக்கட்டை போல் தூங்கிவிட்டேன்.
மறுநாள் காலை எழுந்திருக்கவே இல்லை; 12.30 மணிக்கு தான் எழுந்தேன். கால்களில் இன்னும் கொஞ்சம் வலி இருந்தது. 4 மணிக்கு கடைக்கு போனேன்; அன்று அவள் வரவில்லை. ‘சரி நமக்கே கால் வலிக்குதே, அவ பொண்ணு தானே இன்னைக்கு ஒரு நாள் ரெஸ்ட் எடுப்பா’ என்று நினைத்துக்கொண்டேன். ஆனால் ஒரு வாரம் கழித்தும் அவள் வரவில்லை. என்ன ஆனது என்று ஆல்-இந்தியா ரேடியோ பெரியவரிடம் கேட்டேன். “அந்த புள்ள வேலைய விட்டு நின்னுடுச்சி. கடைசியா போன வாரம் வந்தப்போ ரொம்ப கால் முடியாம நொண்டி நொண்டி நடந்துட்டு இருந்துச்சி. முதலாளி என்னனு கேட்டப்போ பஸ்ஸிலிருந்து இறங்கும்போது டிரைவர் டக்குனு வண்டிய எடுத்துட்டான்; பஸ்ஸிலிருந்து கீழே விழுந்ததா சொல்லிச்சு. ஆளு இறங்கறது கூட தெரியாம அவ்ளோ வேகமா வண்டிய எடுத்து என்ன தான் பண்ண போறானுகளோ. கலி காலம்; பாவம் அந்த புள்ள! கால்ல அடி பட்டு ரொம்ப நேரம் நிக்க முடியாதுனு வேலைய விட்டுடுச்சு” என்று சொல்லி முடித்தார். அவள் உண்மையில் வேலையை விட்ட காரணம் நான் தான் என்று எனக்கு மட்டுமே தெரியும். அதன்பின் அவள் காலேஜ்க்கு போய் மீண்டும் ஒரு முறை போட கேக்கலாமா என்று யோசித்தேன். ஆனால் இந்த சம்பவத்தால் வேலையையே விட்டுவிட்டாள்; இதற்கு மேல் அவளை தொந்தரவு செய்ய வேண்டாம் என்று விட்டுவிட்டேன்.
335312034cookie-checkதிருட்டுத் தேவிடியாவை ஓத்துத் திருத்தின கதைno