காமப்பிணைப்பில் சிக்கி தவித்தேன் – 1காமப்பிணைப்பில் சிக்கி தவித்தேன் – 2காமப்பிணைப்பில் சிக்கி தவித்தேன் – 3காமப்பிணைப்பில் சிக்கி தவித்தேன் – 4
காமப்பிணைப்பில் சிக்கி தவித்தேன் – 5
காமப்பிணைப்பில் சிக்கி தவித்தேன் – 6
காமப்பிணைப்பில் சிக்கி தவித்தேன் – 7
காமப்பிணைப்பில் சிக்கி தவித்தேன் – 8
காமப்பிணைப்பில் சிக்கி தவித்தேன் – 9
நான் சொன்னதை கேட்டதும் அவன் என் குழந்தை பள்ளி பக்கமாக தான் போவதாக சொல்லி என் குழந்தையை அழைத்து கொண்டு சென்றான்.
அவன் அழைத்து சென்ற அரை மணி நேரத்தில் நான் என் குழந்தையின் பள்ளிக்கு போன் செய்து என் குழந்தை பள்ளிக்கு சென்றதை உறுதி செய்து கொன்டேன்.
அதன் பின்பு அவன் என்னுடன் நல்ல நண்பனை போல பழகினான். எனக்கு தேவையானதை எல்லாம் செய்து கொடுத்தான்.
இப்படியே ஒரு மாதம் சென்று விட்டது. நாங்கள் இன்னும் கொஞ்சம் நெருக்கம் அகினோம். நாட்கள் போக போக நான் அவனை பற்றி கொஞ்சம் விசாரித்தேன்.
அவன் மதுரையை சேர்ந்தவன் என்றும் அவன் 24 வயதை உடையவன் என்றும் நான் தெரிந்து கொன்டேன். பக்கத்தில் இருக்கும் ஒரு பெரிய நிறுவனத்தில் வேலை செய்து கொண்டு இருப்பதையும் தெரிந்து கொன்டேன்.
அப்படியே 2 மதங்கள் சென்றது. அந்த எதிர் வீடு பையன் எனக்கு கடைக்கு போவது போல சின்ன சின்ன வேலைகளுக்கு ஓதசியை இருந்தான்.
அவன் வேலைக்கு கிளம்பி செல்லும் போது நான் ஏதாவது டிபன் செய்து கொடுப்பேன். அவனுக்கு தினமும் காலையில் என் வீட்டில் சாப்பிடுவது பழக்கமாகி போய் விட்டது.
என்னுடைய குழந்தை பள்ளியில் இருந்து வந்ததும் அவனுடன் சேர்ந்து நன்றாக விளையாடுவாள். என் குலத்தின் மீது அவன் மிகவும் பாசமாக இருந்தான்.
அவனுக்கு என் குழந்தையுடன் நேரத்தை செலவிடுவது அவனுக்கு மிகவும் பிடித்து இருந்தது. ஒருநாள் சனிக்கிழமை காலை வழக்கம் போல என் வீட்டுக்கு உணவு வாங்கி கொள்ள வந்தான்.
அன்று எனக்கு லேசான காய்ச்சல் அதனால் நான் அவனை ஹோட்டலில் சாப்பிட்டு கொள்ள சொன்னேன். அவன் என்னிடம் என்ன ஆச்சு அக்கா என்றான்.
நான் எனக்கு லேசாக காய்ச்சல் அடிப்பது போல உள்ளதால் இன்று சமைக்க முடியவில்லை என்று சொன்னேன். நான் அப்படி சொன்னதும் அவன் சென்று விட்டான்.
நானும் கதவை சாத்தி கொண்டு போய் படுத்துகொன்டேன். கொஞ்சம் நேரம் கழித்து யாரோ கதவை தட்டும் சத்தம் கேட்டது. நான் இந்த நேரத்தில் யார் வந்து இருப்பார்கள் என்று நினைத்து கொண்டு எழுந்து சென்று கதவை திறந்தேன். எதிர் வீடு பையன் தான் வந்து இருந்தான்.
அக்கா நான் ஹோட்டல் போய் உங்களுக்கும் சேர்த்து டிபன் வாங்கிட்டு வந்தேன்.
இந்தாங்க என்று எனக்கு டிபன் கொடுத்து விட்டு நீங்க சாப்பிட்டு ரெஸ்ட் எடுங்க ஈவினிங் உங்களுக்கு இப்படியே காய்ச்சல் இருந்த டாக்டர் போய் பார்க்கலாம் என்று சொல்லி விட்டு சென்று விட்டான்.
அன்று ஈவினிங் எனக்கு காய்ச்சல் அப்படியே தான் இருந்தது. எனக்கு குளிர் ஜுரம் போல இருந்தது.
ஈவினிங் அவன் வந்தான், அப்போதும் எனக்கு அதே நிலைமையில் தான். அப்போது அவன் மனம் கேட்காமல் என்னிடம் வந்து கண்டிப்புடன் மருத்துவமனைக்கு செல்லலாம் வாங்கல் என்று அழைத்தான்.
அப்போது எனக்கு உடம்பு மிகவும் முடியாமல் இருந்ததால் நான் எதுவும் பேசாமல் மௌனமாக இருந்தேன். கொஞ்ச நேரத்திற்கு பிறகு அவன் ஆட்டோ பிடிக்க சொல்லினேன்.
அவனும் சரி என்று சொல்லி விட்டு ஆட்டோ பிடித்து வர சென்றான். சென்றவன் சில நிமிடங்கள் கழித்து வந்து என்னிடம், அக்கா இந்த நேரத்தில் ஆட்டோ எதுவும் கிடைக்கவில்லை, என்றான்.
அவன் சொன்னதும் உண்மை தான் இங்கு அவலோவோ சாதரணமாக இங்கு ஆட்டோ எல்லாம் கிடைக்காது, இங்கு இருக்கும் வீடுகளின் எணிக்கை கொஞ்சம் காமியாக தான் இருக்கும்.
சென்னயில் இருந்து என் வீடு 20 km தள்ளி இருபதால் இங்கு ஆட்டோ வருவது கொஞ்சம் கடினம் தான்.
அப்போது நான் சேரி விடுப்பா நாளைக்கு ஹோச்பிடல் போக்கலாம், இன்னிக்கு ஒருநாள் நான் கொஞ்சம் சமாளிச்சுக்குரேன் என்றல்.
நாளைக்கு சண்டே தான நாளைக்கு பொறுமையா டாக்டர் கிட்ட போக்கலாம் என்று நான் சொன்னதும் அவன் என்னைய சில நொடிகள் பார்த்து கொண்டு இருந்தான்.
அவன் பார்வையின் அர்த்தத்தை நான் .நன்றாக புரிந்து கொன்டேன். என்னை அவன் வண்டியில் அழைத்து செல்வான் என்று நான் நினைத்தேன்.
நான் நினைத்தது போலவே அவன் என்னிடம் உங்களை என் வண்டியில் ஹோச்பிடலுக்கு கூட்டிட்டு போகவா என்று கேட்டேன்.
அப்போது நான் இவனுக்கு என்ன துணிச்சல் இருக்கனும் என்னையே பைக்கில் கூட்டிட்டு போறேன்னு சொல்லுற அளவுக்கு நம்ம இவனுக்கு ரொம்ப இடம் கொடடுத்துட்டோம் என்று நினைத்து கொண்டு இருந்தேன்.
திரும்பவும் அவன் என்னிடம் உங்களுக்கு ஓகே தானே அப்படிக்கு உங்களுக்கு ஓகே இல்லைனா ஒன்னும் பிரச்சனை இல்லை, நாம நாளைக்கு கூட போகலாம்.
ஆனா இன்னிக்கு பிலால் ஆஹ் நீங்க கஷ்ட படுவீங்கன்னு நெனச்சு தான் அப்படி கேட்டேன், தப்ப ஏதாவது கேட்டு இருந்த மன்னிச்சிடுங்க என்று என்னிடம் சொன்னேன்.
அவன் சொன்னதும் நான் கொஞ்ச நேரம் யோசித்தேன். எனக்கு உடம்பே எல்லாம் வலித்தது.
இவனை பற்றி எனக்கு கொஞ்சம் தெரியும் அதனால் இவனை நம்பி வண்டியில் போகலாம் என்று முடிவு செய்தேன். ஆபத்துக்கு பாவம் இல்லை என்று நினைத்து கொண்டு அவனுக்கு ஓகே சொன்னேன்.
நான் ஓகே சொன்னதும் அவன் என்னை ரெடி அகா சொல்லி விட்டு அவன் வண்டியை கொண்டு வர சென்றான். நான் ரெடி ஆகுவதற்குள் அவன் வந்து என் வீட்டு வாசலில் வெயிட் செய்து கொண்டு செய்து கொண்டு இருந்தான்.
நான் புடவை கட்டி கொண்டு தலை வாரி கொண்டு ஜன்னல் வழியாக அவனை பார்த்தேன். அவன் வெளியில் நின்று கொண்டு போன் நோண்டி கொண்டு இருந்தான்.
பின்பு நான் ரெடி ஆகி விட்டு குழந்தையிடம் மருத்துவமனைக்கு சென்று வருவதாக சொல்லிவிட்டு வீட்டை சாத்தி கொண்டு வெளியே வந்து பார்த்தேன், அவன் என்னை பார்த்து விட்டு போலாமா என்று சொல்லி வண்டியை எடுத்தான்.
நான் அந்த வண்டியில் எப்படி உட்கார வேண்டும் என்று யோசித்து கொண்டு இருந்தேன். அவனுடன் இரண்டு கால் போடு உட்கார்ந்து செல்ல இவன் ஒன்னும் என் கணவன் கிடையாது.
அதனால் ஒரு பக்கமாக தான் ஏறி உட்கார்ந்து கொள்ளலாம் என்று நினைத்தேன். அப்போது தான் அவன் வண்டியை கவனித்தேன்.
அந்த வண்டியின் சீட் மிகவும் உயரத்தில் இருந்தது. அதில் எப்படி ஏற போகிறோமோ என்று எனக்கு பயமாக இருந்தது.
நான் அவன் வண்டியை பிடித்து ஏற அதில் கம்பி கூட இல்லை, வேறு வலி இல்லாமல் அவனின் தோலை பிடித்து கொண்டு ஏறி அமர்ந்தேன்.
அவன் மிகவும் பொறுப்பாக வண்டியை மெதுவாக ஓட்டினான். கொஞ்ச தூரம் சென்றதும் ரோட்டில் நிறைய குழி பள்ளங்கள் இருந்தது.
இந்த கவர்மெண்ட் காசை வாங்குதே தவிர ஒரு ரோடு கூட ஒழுங்கா போடா முடியல என்று என் மனதில் நினைத்து கொண்டு சென்று கொண்டு இருந்தேன்.
அந்த சாலை மிகவும் மேடு பள்ளமாக இருந்தது, அவன் குழியில் வண்டியை விடாமல் இருக்க கொஞ்சம் சிரம பட்டு வண்டியை ஓட்டியதை என்னால் உணர முடிந்தது.
சில நேரம் சின்ன சின்ன பள்ளத்தில் வண்டி ஏறி இறங்கும் போது என்னுடைய ஒரு பக்க முலை அவன் முதுகில் உரசியது. அப்படி உரசுவது எனக்கு கொஞ்சம் கூட பிடிக்கவில்லை.
அதனால் அவனின் தோலின் மீது கையை வைத்து அவனை பிடித்து கொன்டேன், இருந்தாலும் அவ்வப்போது என் மலை அவனின் முதுகில் உரசி கொண்டு தான் இருந்தது.
ஆனால் அப்போதும் அவனது முகத்தில் எந்த மாற்றமும் இல்லை, அதனால் நான் என்னுடைய விருப்பு வெறுப்புகளை எல்லாம் ஒதுக்கி வைத்து விட்டு அமைதியாக அவனுடன் சென்று கொண்டு இருந்தேன்.
நாங்கள் மருத்துவமனைக்கு வந்து சேர்ந்தோம். அங்கு வெளியில் இருந்த பாதுகாவளீரிடம் கேட்டு ஜெனரல் வார்டு எண்டு என்று கேட்டு சுண்டு சென்றோம்.
போகும் போது வழியில் கால் தவறி கீழே விழபோக எனக்கு பின்னல் வந்து கொண்டு இருந்தவன் என்னை என் இடுப்பை சுற்றி வளைத்து என்னை அப்படியே தங்கி பிடித்தான்.
பின்பு நான் சுதாரித்து கொண்டு எழுந்து கொன்டேன்.
அப்போது என்னால் எதையும் யோசித்து செய்ய முடியாத சூழ்நிலையில் இருந்தேன். ஆனால் அவன் எண்ணெய் தங்கி பிடிக்கும் போது அவனது கை என் தொப்புளின் மீது பட்டத்தை நான் நன்றாக உணர்ந்தேன்.
தொடரும். .