Anni Kamakathaikal – அண்ணியின் கூதியில் என்னுடைய சுன்னியை சீரான வேகத்தில் முன்னும் பின்னும் ஆட்டி கொண்டூ இருந்தேன். கீழே அம்மணமாகப் படுத்திருக்கும்.
பெரிய அண்ணி தனது பெரிய கூத்தை எனக்கு தூக்கி தூக்கி கொடுத்து கொண்டு இன்பம் அனுபவித்து கொண்டு இருந்தார்.
“கொழுந்தனாரே எனக்கு வர்ற மாதிரி இருக்கும் நல்லா அழுக்கிக் குத்து” என்று எனக்கு கட்டளையிட நானும் என் சுன்னியை அண்ணி கூதியில் இன்னும் ஆழமாக அழுத்தி என் முழு பலத்தையும் செலுத்தி குத்தினேன்.
ஆஆஆஆஆஆஆஆஆ என்று அண்ணி பெரிய முனகல் முனகி உச்சம் எய்தினார்.
ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம் ம்ம்ம்ம்ம்ம் என்று நானும் முனகி விந்து கக்கினேன். என் விந்து அண்ணியில் புண்டையில் பீச்சி அடித்தது நான் ஓய்ந்து போனேன்.
அப்படியே அண்ணி மீது படுத்து விட்டேன்.
சிறிது நேரம் கழித்து என் உதட்டில் கிஸ் அடித்து என்னை தள்ளி விட்டூ எழுந்து உடை அணிந்து என் வேட்டியை என் மீது எறிந்து “டேய் வாத்தி சீக்கிரம் டிரெஸ் போடு.
குட்டி ஸ்கூல்ல இருந்து வர்ற நேரம் ஆச்சு” என்று எச்சரிக்கை செய்தார். நானும் வேட்டியை கட்டி விட்டு எழுந்து போய் ஒரு குளியல் போட்டுவிட்டு வர அண்ணன் மகன் ராசு ஸ்கூலிலிருந்து வர சரியா இருந்தது.”
சித்தப்பா” என்று கத்தியபடி ஓடிவந்து என்னைக் கட்டிப்பிடித்தான் ராசு.
எங்கள் விட்டின் செல்ல குட்டி.
அண்ணியை நான் ஒத்த இந்த சீன் முடிஞ்சது. பொறுமைங்க இப்ப நான் ஒத்தது என்னுடைய பெரிய அண்ணியைக் தான். மலபார் அண்ணிங்கறது இவங்க இல்லீங்க.
அவுங்க என்னுடைய சின்னண்ணி. இனி கொஞ்ச முன்கதையை பாக்க வேண்டாமா?கதை நடந்து கொண்டிருக்கும்.
இடம் : கோவை.
காலம் : 80s.
கதாபாத்திரங்கள் அறிமுகம்:
நான் : ஒல்வாக்கி.
அப்போதைய வயது :20.
தொழில் :திருமணமாகவில்லை. படித்துக் கொண்டு இருக்கிறேன். செமஸ்டர் லீவில் விட்டிலிருக்கிறேன்.
குடும்பம் உறுப்பினர்கள் விபரம்:
கதைக்கு அவ்வளவு முக்கியமில்லாதவர்கள் : தாத்தா, பாட்டி, அம்மா, அப்பா, பெரிய அண்ணன் சிவா (32), சின்ன அண்ணன் கோவிந்தன் (26, என் தம்பி மருது (18), பெரியண்ணனுக்கு ராசு என்ணும் 6 வயசு மகன்.
கதைக்கு மிக மிக முக்கியமானவர்கள் : பெரிய அண்ணி கோமதி (27) கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி எங்கிட்ட ஒல் வாங்கியவங்க), சின்ன அண்ணி 22 அவுங்கதாங்க.
முன்கதை:
எங்கள் குடும்பம் எங்கள் கிராமத்தில் பெரிய விவசாயக் குடும்பம். காடு கோட்டம் பண்டம் பாடி, பங்களா எல்லாம் இருக்கு.
அந்த காலத்துலயே எங்கப்பா ஒரு இரண்டாந்தர ப்ளைமூது வச்சிருக்கார்னா பாத்துக்குங்க எவ்வளவு பெரிய பேமலினு.
நாங்கள் அண்ணன் தம்பி மொத்தம் நாலு பேர். இதுல மூணாவதா பிறந்த ஓல் வாத்தி தான் நானுங்க. இப்போது பெரிய அண்ணன் வீட்டில் தங்கி கல்லூரியில் படிச்சுகிட்டு இருக்கேன்.
என் தம்பி மருது கிராமத்தில் அப்பா அம்மா கூட இருந்து ஸ்கூலுக்கு போய்கிட்டு இருக்கான்.
பெரிய அண்ணன் சிவாவுக்கு ரொம்ப நாளைக்கு முன்னாடியே கல்யாணம் ஆகி கோமதி அண்ணி வீட்டுக்கு மருமகளா வந்தாங்க.
அவுங்களுக்கு ராசுனு ஒரு சுட்டியான 6 வயசு பையன் இருக்கான். எனக்கு ரொம்ப பெட்டு. என் பெரியண்ணன்பேமிலி டவுனில் தனிக்குடித்தனம் இருக்காங்க. எங்கண்ணன் நல்லா சம்பாரிக்கறான்.
சொந்தமா ஒரு பத்மினி வச்சிருக்கான். பெரியண்ணன் அடிகக்டி வெளியூர் பயணம் போறதால நானும் அண்ணன் விட்ல தங்கியிருந்து தான் காலேஜுக்கும் போறேன்.
அண்சரிக்கு பாதுகாப்பா இருக்க என் அச்சன் என்ற அஙகயே இருக்க.
அந்த அளவுக்கு என் மேல நம்பிக்கை பாருங்க. அண்ணியும் என்னை நல்லாவே வச்சுகிங/க!. ஆரம்பத்துல என் அண்ணி அம்மா போல கவனிச்சுக்குவாங்க.
கோமதி அண்ணிக்கு என்னை ரொம்ப ரொம்ப பிடிக்கும். எனக்கு அண்ணியை ரொம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்பவே பிடிக்கும். நல்ல அழகா இருப்பாங்க. அதனால நானும் அண்ணியும் எப்பவுமே ரொம்ப க்ளோசா இருப்போம்.
அண்சரியயயம் கொழமுந்தனாறைய/ம் தனியா விட்டுட்டு போனா என்ன நடக்கும்னு!சிலர் சந்தேக ப்ப(டுவாஙகளோ அது எஙக விசயத்துல நல்லாவே ந.டந்ததுஙகோ:
அண்ணன் அடிக்கடி வெளியூர் போறதால ஏற்படும் பட்டினி மற்றும் என்னுடைய இள வயசு, நக்கல் நையாண்டி பேச்சு.
ரெடினு காட்டிகிட்ட தில்லு, கடலை போடறதுல ஆரம்பிச்சு அது கொஞ்சம் கொஞ்சமா டெவலப் ஆகி சுன்னி ஊம்பல், கூதி நக்கல்.
ஒத்தல் வரை பினிசிங் ஆகி நல்லபடியா போய்க்கிட்டு இருக்கு. நான் அண்ணிய கவுத்தினேனா அல்லது அவுங்க என்னை கவுத்தினாங்களானு சொல்ல முடியாதுங்க ரெண்டு பேருமே கவுத்திகிட்டோம்னு சொல்லலாம்.
சின்ன அண்ணன் கோவிந்தன். அவணும் பிசினஸ் தான் பண்றான். அடிக்கடி வெளியூர் போறவன் தான்.
குறிப்பா அவன் அடிக்கடி கேரளாவுக்குப் போறதால அங்கயே ஒரு மலையாளச்சிய யாருக்கும் சொல்லாம காதலிச்சு கல்யாணமும் செஞ்சு இழுத்துட்டு வந்துட்டான்.
ஊர்லயே பெரிய குடும்பம் எங்களது. எங்க சாதி என்ன, குலமென்ன, அந்தஸ்து என்ன, பாரம்பரியம் என்ன, செல்வாக்கென்ன. சும்மா விட்டுருவாங்களா என்ன.
வழக்கம் போல பிரச்சனை நடந்தது. பிறகு வழக்கம் போல சமாதானம் அந்த மலையாளச்சிய வீட்ல சேத்துக்கிட்டாங்க. நானும் என் தம்பி மருதுவும் கோமதி அண்ணிய பெரியண்ணினு அழைப்போம்.
அந்த மலையாள அண்ணிய மலபார் அண்ணினு அழைப்போம். கொஞ்ச நாள் தான் சின்ன அண்னன் விட்ல இருந்தாரு.
அதுக்கப்பறம் அவர் கேரளவுலயே செட்டில் ஆயிட்டாருங்க. சிண்ணன்னணும் மலபார் அண்ணியும் கிராமத்துல ஏதாவது நல்லது கெட்டதுக்கு வர்றதோட சரி.
வேல முடிஞ்சதும் உடனே கிளம்பிருவாங்க. அப்பப்ப போன்ல பேசுவாங்க. நலம் விசாரிச்சுக்குவாங்க. அதிகமா பெரிய அண்ணிகூட தான் பேசுவாங்க. மலபார் அண்ணிக்கு தமிழ் தெரியாது .
மலையாளத்துல மட்டும் பேசறதால எனக்கும் அவுங்களுக்கு ஒரளவுக்கு தான் பழக்கமுங்க. அவுங்க எந்த அளவுக்கு அழகுனு நான் சரியா கவனிச்சதில்லீங்க .
அந்த அளவுக்கு என்னை பெரியண்ணி நல்லா கவனிச்சுட்டாங்க. சின்ன அண்ணன் பேமிலிக்கு இன்னும் குழந்தை எதுவும் இல்லீங்க.
மலபார் அண்ணிக்கு விசேசம் எதுவும் எங்களுக்கு தெரிஞ்சு இல்லீங்க.
ஓரளவுக்கு என் பேமிலியை பத்தி தெரிஞ்சுகிட்டீங்க. இனி முன்கதை போதும். இப்போது நடக்கப் போகும் கதைக்கு நாம போகலாமா?
இடம் : எங்கள் கிராமம்.
நான் பெரிய அண்ணன், பெரியண்ணி, ராசு, தம்பி மருது, எங்கப்பா அம்மா அனைவரும் பேசிக் கொண்டு இருந்தோம்.
இனி வரப் போகும் கதை அல்லது சம்பவத்துக்கு முக்கியமான மேட்டர பத்தி தான் பேசிகிட்டு இருந்தோம். விசயம் இது தான். மலபார் அண்ணி போன் செஞ்சு எல்லாரிடமும் பேசி இருக்காங்க. அவுங்க ஊர்ல ஜும்பண்டிகை வருதாம்.
பண்டிகைக்காக எல்லாரையும் ஊருக்கு வரச் சொல்லி அழைச்சிருக்காங்க.
குடும்பத்தோட வரணும்னு சம்மந்தி விட்டுக்காரங்க ரொம்பவுமே அழைச்சிருக்காங்க. குறைஞ்சது 10 நாளாவது தங்கிட்டுப் போகணும்னு வற்புறுத்தினார்கள்.
யார் யார் போவது என்று விட்டில் பட்டி மன்றம் நடந்து கொண்டு இருந்தது.
பரிட்சை நடந்து கொண்டு இருப்பதால் என் தம்பி வர மறுத்து விட்டான். எங்கப்பாவால அவ்வளவு தூரம் பயணம் செய்ய முடியாது என்றும் இறுகி நாளன்று வருவதாகச் சொல்லி விட்டார்.
எங்கப்பா தம்பி இருவருமே வரவில்லை என்றால் நிச்சயம் எங்கம்மா விட்டில் தான் இருக்க வேண்டும். ஆனால் எங்கண்ணி கேரளாவுக்குப் போக ரொம்பவுமே ஆசைபட்டார்.
ராசுகுட்டி கேரளாவை நன்றாக ரசிப்பான் என்றும் தாணும் மலபார் அண்ணியை பார்த்து நாளாகி விட்டது அழைத்து செல்ல சொல்லி அண்ணனை நச்சினார்.
பெரியண்ணன் : “லூசு மாதிரி பேசற முக்கியமான பிசினஸ் வேலையா நான் மெட்ராஸ் போகணும்.
அடுத்த வாரம் வந்து அழைச்சுட்டு போறேன். என்ன சரியா” என்று பெரியண்ணன் சொல்ல பெரியண்ணி முகம் வாடிப் போச்சு. அத கவனிச்ச எங்கண்ணனுக்கு கொஞ்சம் வருத்தம் தான்.
பெரியண்ணன் : “சரி சரி மூஞ்சி ஏன் இத்துனூண்டு போச்சு. தம்பி ஓல்வாத்தி கெண்டமாகத் தானே இருக்கான். உன்னையும் ராசுவையும் நாளைக்கே அவன் கேரளா அழைச்சுட்டுப் போவான் சரியா.
அடுக்க வாரம் நான் அப்பா அம்மா சின்ன தம்பியோட வந்து ஜாயின் பண்ணிக்கறேன்.” என்று ஆறுதல் கூற
பெரியண்ணி : “என்ன உங்க தம்பி ஒல்வாத்த வேண்டாம் அவன் காட்டுத்தனமா கார் ஒட்டுவான். அவன்கூட நான் போகலீங்க”.
அப்பா : “அட என்ன கோமதி இப்படி சொன்னா எப்படி? சம்மந்தி விட்டுக்காரங்க எவ்வளவு ஆர்வமா அழைச்சிருக்காங்க? அத்தை தான் உடனே போக முடியல.
வீட்டுக்கு அடுத்த பொறுப்புல இருக்கும் பெண் ந்தான் முதல்ல போகணும். வேணும்னா ப்ளைமூத்த எழ’ுத்துட்டுப் போயிருங்க”.
பெரியண்ணன் : “வேண்டாம் வேண்டாம் கேரளா வரைக்கு அத எடுத்துட்டு போனா கட்டுபடி ஆகாது. டேய் ஒல்வாத்தகி ந் பத்மினியை ஒட்டீட்டு அண்ணிய அழைச்சுட்டுப் போ. ஒழுங்கா மெதுவா.
ஒட்டீட்டு அண்ணிய கூட்டீட்டு போகணும் சரியா? படிப்பு தான் மண்டையில ஏறாது இதையாவது ஒழுங்கா செய்யுடா” என்று ஆணையிட நானும் முகம் தாழ்த்தி ஏற்றுக் கொண்டேன். (கரும்பு தின்ன கூலியா).
நானும் அண்ணியும் வருவதாக என் அப்பா சம்மந்தி விட்டுக்கு டிரங் போட்டு சொல்லி விட்டார்.
அடுத்த நாள் பத்மினி வேகமா வாழையார் காண்டி கேரளாவுக்கு பயணம் செய்து கொண்டு இருந்தது. நான் கார் ஓட்டி கொண்டு இருந்தேன். பக்கத்தில் ராசு இருந்தான்.
பின்சீட்டில் அண்ணி இருந்தாங்க. கேரளாவப் பத்தி கொஞ்சம் சொல்லணும். நம்ம ஊர்ல கார் ஒட்டி பழக்கப்பட்ட நமக்கு அங்க கார் ஒட்டறது ரொம்ப சிரமம் அப்படி ஒரு டஞ்சன் ரோடுகளா இருக்கும்.
பல இடங்கள்ல தார் ரோடா மண் ரோடானு கூடத் தெரியாது. அப்படி இருக்கும். நிறைய இடத்துல சேறா கூட இருக்கும்.
ஆனாலும் அந்த ஊரின் வனப்பு. அது தான் மனசுக்கு அப்படி ஒரு இனிமை தரும்.
சுத்தியும் பசுமை எங்க பாத்தாலும் பசுமை. பசுமை பகுதி வழியா பயணம் செய்யறது கண்ணுக்கு குளிர்ச்சியா இருக்கும். பசுமை வாசம் நாசிக்கு குளிர்ச்சியா இருக்கும்.
மொத்தத்தில் மனசுக்கு குளிர்ச்சியா இருக்கும். தென்னந்ததோப்புகளும் சிறு சிறு குளங்களும் வரிசையா வந்துகிட்டே இருக்கும்.
இடையில் சின்ன சின்ன டவுனு கிராமம் இப்படி வித்தியாசமான பயணம்.
கார் ஒட்டும் அலுப்பே தெரியாது. அப்படி ஒரு சொர்க்கமான ஊர்.
தீடிர்னு மழை பேயும். அதுவும் லிமிட்டான மழை. கோயமுத்தூர் மாதிரி வெய்யில் இருக்காது.
சில்லுனு இருக்கும். அதே சமயம் ஊட்டி மாதிரி கடும் குளிரும் இருக்காது. பாதையும் கூட அப்படித் தானுங்க. மலை மாதிரியும் இருக்காது.
ப்ளெயின் மாதிரியும் இருக்காது. மேடும் பள்ளமுமா வளைஞ்சு வளைஸ்சு போய் கிட்டே இருக்கும்.
ஆங்காங்க கேரள குட்டிகள பாத்துகிட்டே போறதால அலுப்பு தெரியாது.
கடவுளின் சொர்க்கம் என்று கேரளாவை அழைப்பதில் எந்த தவறும் இல்லை. குழந்தை ராசு கேரளாவின் வனப்பை ரசிச்சுகிட்டே வேடிக்கை பாத்துகிட்டு இருந்தான்.
இந்த நாடு அவனுக்கு ரொம்ப பிடிச்சு போச்சு. அவ்வளவு சந்தோசமா இருந்தான். ராசு பேச ஆரம்பிச்சா நிறுத்தவே மாட்டான்.
6 வயசு பையனாச்சா கேள்வி மேல கேள்வி கேட்டுகிட்டே இருப்பான். அவனுக்கு பதில் சொல்லியே நான் ஒரு வழி ஆயிருவேன்.
ஆனாலும் அவன் கூட பேசிகிட்டே போறதால எனக்கு கார் ஓட்டும் சலுப்பு தெரியவே தெரியாது.
ராசு : “சித்தப்பா, நாம எதுக்கு கேரளாவுக்கு போறோம்”.
நான் : “ஓணம் பண்டிகைய பாக்க போறோம்டா”.
ராசு : “ஓணம் பண்டிகைனா என்ன சித்தப்பாம்” ஆரம்பிச்சட்டான். அத தெரிஞ்சுக்காம இனி அவனுக்கு தூக்கமே வராது. ஏதோ எனக்கு தெரிஞ்ச சில மேட்டர வச்சு பில்டப்பு செஞ்சு விளக்கம் தந்தேன்.
நான் :”ஒ அதுவா, ஒரு காலத்துல பிரலகலாதன்னு சொல்ல கூடிய ஒரு அசுரன் இருந்தான். அவனுடைய மகன் தான் மகாபலி. அவர் ஒரு வீரமான அரசன் கேரளாவ ஆட்சி செஞ்சவர்.
அந்த மகாபலி தான் கேரளாவை இந்த அளவுக்கு சொர்க்கபுரியா ஏற்படுத்கினாராம். பலம் வாய்ந்த மகாபலி மன்னன் மூவுலகையும் தோற்கடிச்சுருவாரோன்னு தேவர்களுக்கு ஒரு பயம். கடவுளிடம் வேண்டினார்கள்.
அவர் கிட்ட கடவுள் விஷ்ணு பிச்சைக்காரன் வேசத்துல வந்து மூணு அடி வைக்கும் அளவுக்கு இடம் வேண்டும்னு யாசகம் கேட்டாரு.
வந்திருப்பது கடவுள் என்று அறிந்தும் கூட கொடுத்த வாக்கை மீறாத அரசன் மகாபலி அவர் தலை மேல கால வச்சு கடைசி அடி நிலமான கேரளாவை எடுத்துக்க அனுமதிச்சுட்டார்.
கடவுளுக்கே தானம் அளித்த பெருமையை அடைந்த அவருக்கு பாதாள உலகை ஆட்சி செய்ய வாமன அவதாரமெடுத்த கடவுள் தந்துட்டாரு.
ஆனாலும் மகாபலி வருசுத்தல ஒரு தடவையாவது நான் கேரளாவுக்கு வந்து பாக்கணும்னு ஆசை பட்டாராம். அதுக்கு கடவுள் அனுமதி தந்தாராம்.
இன்னும் மகாபலி வருசம் ஒருமுறை கேரளா வருவாராம். அவர் வர்ற அந்த 10 நாட்கள் தான் கேரளாவுல ஓணம் பண்டிகைனு கொண்டாடுவாங்க. அருமையா இருக்கும்டா. நாம மலபார் சித்தி விட்ல தங்கி ஒணம்கொண்டாடலாம்”
போகும் வழியில் ஒரு கோவிலில் அண்ணி காரை நிறுத்த சொன்னாங்க. எல்லாரும் உள்ள போனோம். வேட்டி கட்டாததால என்னையும் ராசுவையும் கோவில் சன்னிகானத்துக்குள்ள விடல.
(கேரளாவுக்குள்ள பல கோவில்களில் பேட போட்டுட்டு போக து… ஏன் சில கோவிலகவரில சுடிதாருக்கு ௯.௨ த. இர.பபதாக சொல்கிறார்கள் .
லேடி சேலை ம.டடுமே அனு மதியம். கொஞ்சம் கடுப்பானாலும் அது அந்த இடத்து ரூல்ஸாச்சே ஏதாவது காரணமிருக்கலாமோ என்னவோ எனக்குக் தெரியல.
நான் இனி போய் கட்கேசை திறந்து கோவிலுக்கு போறதுனா லேட் ஆயிரும்.
அதனால அண்ணிய மட்டும் உள்ள அனுப்பிட்டு நானும் ராசுவும் கோவிலை சுத்தியும் ரசிச்சுகிட்டு இருந்தோம்.
தமிழ் நாட்டு கோவில்கள் போல அல்லாம கேரளாவுல கோவில்கள் கொஞ்சம் வித்தியாசமா இருக்கும். இங்க இருப்பது போல அங்கெல்லாம் பிரமாண்டமான கோபுரம் இருக்காது .
கோவிலும் கல்லால் கட்டப்பட்டிருக்காது. சுற்றியும் சிற்பங்கள் எல்லாம் இருக்காது. தூரத்திலிருந்து பாத்தாஅங்குள்ள கோவில்கள் வீடு மாதிரித் தான் தோற்றமளிக்கும்.
ஆனால் கோவிலைச் சுற்றியும் மரத்தால ஸ்லாப் கட்டி இருப்பாங்க. அதுல அரை அடிக்கு விளக்கு பிக்ஸ் செஞ்சு வச்சிருப்பாங்க.
சின்ன சின்ன கோவில்களா இருந்தாலும் கேரளாவுல கோவில்களை சுத்தமா வச்சிருப்பாங்க. அது மட்டுமல்ல சாமி கும்பிட வரும் ஜனங்களும் ஆர்ப்பாட்டமே இல்லாம அமைதியா வந்து போவாங்க.
கோயிலின் அழகு எல்லாத்தையும் ரசிச்சுகிட்டு இருந்தோம். இங்குள்ள பல கோவில்களை சுத்தியும் எல்லாமே முஸ்லீம் மக்கள் வாழறாங்க. எனக்கு ஆச்சரியம்.
என்னன்னா இந்து மக்கள் எங்கிருந்து வர்றாங்கனு புரியல. ஆனால் கோவிலை சுத்தியும் பக்தர்களுக்கு வேண்டிய சாமான்கள் விற்பனை செய்யறது எல்லாம் முஸ்லீம்கள்.
மத ஒற்றுமைக்கு கேரளா ஒரு பெரிய எடுத்துக்காட்டா இருக்கற பகுதினு நினைக்கறப்ப மனசுக்கு இனிமையா இருந்தது.
தரிசனம் எல்லாத்தையும் முடிச்சுட்டு திரும்ப நாங்க பயனம் செஞ்சோம்.
போகும் போது ராசு சும்மா இருப்பானா? மறுபடிம் டவுட் கேக்க ஆரம்பிச்சுட்டான்.
ராசு : “சித்தப்பா மலபார் சித்தியோட ஊர்பேரு மலப்புறம்னு ஆத்தா சொன்னாங்க. நீங்க என்ன கேரளாவுக்கு கூட்டீட்டு போறீங்க. சித்தி ஊரு மலபாரா இல்ல கேரளாவா இல்ல மலையாளமா இல்ல மலப்புறமா.
ஏன்னா கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி நீங்க மலப்புறம் போறதுக்கு தான வழி கேட்டீங்க” கேட்டானே ஒரு கேள்வி எங்கண்ணி சிரிச்சட்டாங்க.
நான் : “அடேய் எல்லாமே ஒண்ணு தான்டா. உங்க சித்தி இருக்கறது மலப்புறங்கற ஊரு தான். ஒரு காலத்துல அந்த பகுதி மொத்தமா மலபார்னு தான் அழைக்க பட்டது.
பார் என்றால் பிரதேசம்னு அர்த்தம். மலைகள் நிறைஞ்ச பிரதேசம் அதனால அந்த ஊருக்கு மலபார்னு பேரு வந்துச்சு.
சங்ககாலத்துலயே மலிய பகுதினு அழைக்கபட்டதுனா பாத்துக்க. மலபார் பிரதேசம் ஆரம்பத்துல விஜயநகரசாம்ராஜிியத்துல இருந்தது. பிறகு மதர் மன்னர்கள் சமஸ்தானதுல ஒரு பகுதியா இருந்தது.
மைகர் சிங்கம் திப்பு சுல்தான் ஆட்சியில பிரிட்டிஷக்கும் திப்புவுக்கு நடந்த சண்டையில மலபார் பகுதி மொத்தமா வெள்ளக்காரங்க கையில விழுந்துருச்சு.
இண்டிபன்டன்ஸ்க்கு அப்புறம் மொழிவாரியா மாநிலங்கள பிரிச்சப்ப மலபார் பகுதியில இருக்கறவங்க எல்லாருமே மலையாளம் பேசும் மக்களாச்சா அதான் கேராளாவோட இணைச்சுட்டாங்க.”
பெரியண்ணி : “கொழுந்தனாரே உங்க ஹிஸ்டரி நாலேட்ஜ கொஞ்சம் அடக்கி வாசிக்கறிங்களா. டேய் ராசு சித்தப்பாவ டிஸ்டர்ப் பன்னாத அவரு கார் ஒட்டட்டும்.
பின்னால வந்து ஒழுங்கா தூங்கு” என்று அதட்ட அவன் மூஞ்சியே இல்லாம பின்னால குதிச்சட்டு போய் அம்மா மடியில படுத்தான் கொஞ்சம் நேரத்துல தூங்கிட்டான்.
அவன் தூங்கிய பிறகு அண்ணி அவனை சீட்ல நல்லா படுக்க வச்சுட்டு கார நிறுத்த சொல்லி முன்னால வந்து உட்கார்ந்துட்டாங்க.
மறுபடியும் கார் வேகமா கிளம்ப ஒண்ணுமே பேசாம கொஞ்சம் தூரம் இயற்கையை ரசிச்சுகிட்டே பயனம் செஞ்சோம்.
பெரியண்ணி என்ன ஒரு மாதிரியா பாத்தாங்க. நானும் பாத்தேன்.
அவுங்க முகத்துல ஒரு நமட்டு சிரிப்பு. என் கை துருதுருனு இருந்தது. சுன்னி எந்திரிக்க ஆரம்பிச்சது.
தொடரும்.
பிகு : கதை இதுவரை நம்மூரில் நடந்ததால் நம்ம நடை. இப்பத் தானே கேரள வீட்டுக்குள்ள நுழைஞ்சிருக்கோம் இனி அடுத்தத்த பாகங்கள் மலையாள நடையில பறைய முயற்சி செய்கிறேன்.
சமிக்கணும் எனக்கு மலையாளம் சுத்தமாக தெரியாது அதனால தவறுகளை சுட்டி காட்டவும் திருத்தி விடுகிறேன்.
விளக்கம்
1. பளைமூத் : இன்றைய லோக இளசுகள் இந்த காரை பார்த்திருக்க மாட்டார்கள்.
என்னுடைய பள்ளிப் பருவத்தில் இப்படி ஒரு சொகுசு கார் செல்வந்தர்கள் வீட்டில் பிரிமியர் பத்மினி என்ற கார் இந்த கதை காலத்தில் அகிகம் புழக்கத்தில் இருந்த சின்ன கார். மாருதி அறிமுகம் ஆன பிறகும் கூட டீசல் வண்டியானல் இது பிரபலமாக இருந்தது.
ஆனால் குறைந்து விட்டது. இது ஹேண்ட் கியர் கொண்ட வண்டி. ஸ்டெயரிங்குக்கு பக்கத்தில் தான் கியர் இருக்கும். நல்ல வெயிட்டாக இருக்கும்.
ஒட்ட அம்பாசிட்டர் அளவுக்கு கடினமாக இருக்காது, ஆனால் மாருதி அளவுக்கு சுலபமாக இருக்காது. இப்பொழுதும் இதை சிலர் வைக்கிருகிறார்கள்
2. டூரங்கால் : டெலிபோனில் எஸ்டிடி வசதி வரும் முன்பு வெளியூர் தொலைபேசிகளுக்கு டிரங்கால் என்று முறையில் தான் பேச முடியும் ப்ரீமியர் பத்மினி.
இன்று மாருதி ௨0ம் ஜென்னும் எந்த அளவுக்கு சகஜமாக பயன்படுத்த படுகிறதோ 1983-95 கால கட்டத்தில் அதிகமாக பயன்படுத்தபட்ட வண்டி.
நிஸ்ஸான் கியர் பாக்ஸ் மாட்டி.. டையார்களை பலூன் டயர்களாக மாடிபை செய்தால்.
மயிலேஜ் அகிகமாகும். பயனம் சுகம் சரியா சார்? அடுத்து 1987 இல் கேரள அம்பலங்களில் (கோவில்களில்) பேன்ட் அனுமதியில்லை
நல்லா இருட்டீருச்சு. மழை வேற லேசா பேஞ்சுக்கிட்டு இருந்ததால காரை மெதுவாகச் செலுத்தினேன்.
சாலையில் அவ்வளவா ஆள் நடமாட்டம் இல்லை. பெரியண்ணி பின்னால பொடியன் தூங்கறத பாத்துகிட்டு மெதுவா என்னை நெருங்கி அமர்ந்தாங்க.
மசாஜ் செய்ய, காம உரையாடலுக்கு, செக்ஸ்க்கு என்னை அணுகவும். உங்கள் ரகசியம் காக்கப்படும்.
என் mail id : [email protected] .